Mana mou Hellas - Mi madre Grecia

Μάνα μου Ελλάς     Mi madre Grecia

Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.

No tengo casa a la que volver

ni cama para dormir,

no tengo calle ni barrio

para caminar un uno de mayo.

Las grandes palabras mentirosas

me las dijiste con tu primera leche.

Pero ahora que han despertado las serpientes

tú llevas puestos tus antiguos adornos,

y jamás derramas una lágrima, madre Grecia,

que a tus hijos los vendes como esclavos.

Las grandes palabras mentirosas

me las dijiste con tu primera leche.

Pero entonces cuando yo te hablaba de mi destino

te habías vestido con tus antiguos lujos

y en el bazar me tomaste como una gitana a un mono,

Grecia, Grecia, madre de la pena.

Las grandes palabras mentirosas

me las dijiste con tu primera leche.

Pero ahora que el fuego brota de nuevo

tú miras tus antiguas bellezas

y a las arenas del mundo, madre Grecia,

siempre transportas la misma mentira.

(Publicación original: 23 noviembre 2008)