jueves, 5 de febrero de 2015

Gia ena leptó - Por un minuto (Anna Vissi)


Για ένα λεπτό / Άννα Βίσση  --  Por un minuto - Anna Vissi
Είναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανός,
Μια πόλη του βορά στο βλέμμα σου χωρά.
Είναι ο ήλιος σου που είναι ο πιο φωτεινός στη γη

Είναι τα χείλη σου που λέγανε σ’ αγαπώ
Μου έβαλαν φωτιά, μα έφυγαν μακριά.
Είναι τ’ αστέρια σου που περιμένω να δω ξανά

Να μπορούσα να ’μουν θάλασσα εγώ
στη Θεσσαλονίκη να ’ρθω να σε βρω.

Είναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανός
όταν χορεύουμε σαν δυο πλανήτες στο φως.
Είναι το γέλιο σου,είναι το δάκρυ σου
είναι οι μέρες σου,είναι τα βράδια σου.

Είναι τα χείλη σου που λέγανε σ’ αγαπώ
μου έβαλαν φωτιά, μα έφυγαν μακριά.
για μια σου λέξη μόνο τραγουδάω και ζω ξανά.

Για ένα λεπτό
θέλω να φύγουμε σε κάποιο αστέρι.
Ένα λεπτό
αυτά που ξέρουμε, κανείς δε ξέρει.
Να μπορούσα να ’μουν θάλασσα εγώ
στη Θεσσαλονίκη να ’ρθω να σε βρω
Για ένα λεπτό.

Είναι το άρωμά σου που ποτέ δε ξεχνώ
και μια φωτογραφία που ’χει μείνει εδώ.
Είναι όσα ζήσαμε, όσα αφήσαμε
όσα κρατήσαμε και όσα σβήσαμε.
Είναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανός,
Μια πόλη του βορά στο βλέμμα σου χωρά.
Είναι ο ήλιος σου που με γεμίζει με φως ξανά

Για ένα λεπτό
θέλω να φύγουμε σε κάποιο αστέρι.
Ένα λεπτό
αυτά που ξέρουμε κανείς δε ξέρει.
Να μπορούσα να ’μουν θάλασσα εγώ
στη Θεσσαλονίκη να ’ρθω να σε βρω
Για ένα λεπτό.

Να μπορούσα να ’μουν θάλασσα εγώ
στη Θεσσαλονίκη να ’ρθω να σε βρω.

Για ένα λεπτό...

Να μπορούσα να ’μουν θάλασσα εγώ
στη Θεσσαλονίκη να ’ρθω να σε βρω.

Por un minuto - Anna Vissi
Tus ojos son como el cielo,
una ciudad del norte avanza en tu mirada.
Tu sol es el más luminoso de la Tierra.

Son tus labios los que decían "te quiero",
me echaron fuego, pero se marcharon lejos.
Son tus estrellas las que espero ver de nuevo.

Ojalá yo pudiera ser mar
para ir a Tesalónica a tu encuentro.

Son tus ojos que son como el cielo
cuando bailamos como dos planetas, en la luz.
Es tu risa, es tu lágrima,
son tus días, son tus noches.

Son tus labios los que decían "te quiero"
me echaron fuego, pero se marcharon lejos.
Son tus estrellas las que espero ver de nuevo.

Por un minuto
quiero que nos vayamos a alguna estrella.
Un minuto,
eso que tú y yo sabemos, nadie lo sabe.
Ojalá yo pudiera ser mar
para ir a Tesalónica a tu encuentro,
por un minuto.

Es tu perfume del que jamás me olvido
y una fotografía que se ha quedado aquí.
Es cuanto hemos vivido, cuanto hemos dejado
cuanto hemos conservado y cuanto hemos borrado.
Son tus ojos que son como el cielo,
una ciudad del norte avanza en tu mirada.
Es tu sol que me llena de luz de nuevo.

Por un minuto
quiero que nos vayamos a alguna estrella.
Un minuto,
eso que tú y yo sabemos, nadie lo sabe.
Ojalá yo pudiera ser mar
para ir a Tesalónica a tu encuentro,
por un minuto.

(Publicación original: 18 septiembre 2009)

No hay comentarios:

Publicar un comentario