Το τραγούδι της ερήμου La canción del desierto Γιάννης Κότσιρας Yannis Kotsiras
Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα’ σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί
Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ’ ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα ’σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα ’σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί.
για το γύρο του κόσμου
θα’ σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί
Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ’ ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα ’σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα ’σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα ’ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί.
Aunque te marcharas
a dar la vuelta al mundo
siempre serás mío,
estaremos siempre juntos.
Y no te echaré de menos
porque será mi alma
la canción del desierto
que te seguirá.
Las noches tranquilas
Atenas encenderá
como un gran barco
en el que estarás dentro también tú.
Y no me echarás de menos
porque será mi alma
la canción del desierto
que te seguirá.
Las noches tranquilas
pasará iluminado
el tren de mi vida
en el que estarás siempre tú.
Y no te echaré de menos
porque será mi alma
la canción del desierto
que te seguirá.
(Publicación original: 8 julio 2010)
No hay comentarios:
Publicar un comentario