Ellada mou (Papadopoulos)

Ελλάδα μου

Ελλάδα Μήδεια,
Παρθένα Παναγία,
ζωή επίγεια
κι ουράνια σοφία,
παιδιά ανάδελφα
τα τρως ή τα σταυρώνεις,
πού δεν ταξίδεψα
και πού δε με πληγώνεις;

Ελλάδα Πάνδημη
κι Ουράνια Αφροδίτη,
μικρέ μου έρωτα
και Πύρρεια μου νίκη,
αγκάθι στέμμα μου,
γυφτόκαρφο χρυσό μου,
πληγή μου, αίμα μου,
φονιά και Ιασώ μου.

Ελλάδα, Ελλάδα μου,
χαμένε θησαυρέ μου,
φωτιά και λάβα μου,
ακέφαλε αετέ μου,
θαρρείς κι επέστρεψες
Καρυάτιδα κλεμμένη,
γριά ξερόμυαλη
και μακιγιαρισμένη.

Mi Grecia

Grecia, Medea,

Virgen Santísima,

vida terrenal

y celeste sabiduría,

hijos desheredados,

los devoras o los crucificas.

¿Adónde no he viajado

y dónde no me dueles?*

Grecia de todo el pueblo

y celeste Afrodita,

pequeño amor mío

y mi victoria pirrónica,

mi corona de espinas,

mi sucio clavo dorado,

mi herida, mi sangre,

mi asesino y mi Jasón.

Grecia, mi Grecia,

mi tesoro perdido,

mi fuego y mi lava,

mi águila sin cabeza,

ojalá pudieras regresar,

Cariátide secuestrada,

anciana de cerebro desecado

y maquillada.

* Referencia a un verso de Yorgos Seferis que dice: "Donde quiera que viaje Grecia me duele".

Letra de J. G. Papadopoulos y música de Manos Hadjidakis (La muerte de Blue).

(Publicación original: 25 septiembre 2011)