Ο Ηριδανός // El Erídano
Αν ήταν να κυλήσει ο ουρανός
σαν ύπνος κι απαλός Ηριδανός,
με φως σβησμένο να ’ρθει να καθίσει
σαν φίλος και τη νύχτα να κυλήσει
ως την αυγή, κρατώντας μου τα χέρια
στο σχήμα της γιορτής μου με τ’ αστέρια,
πάλι να ’ρχόταν λίγο να καθήσει
και τους αιώνες πίσω του να κλείσει,
ως την αυγή - ως την αυγή.
σαν ύπνος κι απαλός Ηριδανός,
με φως σβησμένο να ’ρθει να καθίσει
σαν φίλος και τη νύχτα να κυλήσει
ως την αυγή, κρατώντας μου τα χέρια
στο σχήμα της γιορτής μου με τ’ αστέρια,
πάλι να ’ρχόταν λίγο να καθήσει
και τους αιώνες πίσω του να κλείσει,
ως την αυγή - ως την αυγή.
Si pudiera fluir el cielo
como el sueño y el delicado Erídano,
con la luz apagada viniera a sentarse
como un amigo y fluyera por la noche
hasta el alba, sujetándome las manos
en la formación de mi fiesta con las estrellas,
de nuevo vendría a sentarse un rato
y cerraría tras de sí los siglos
hasta el alba, hasta el alba.
Del disco Γρήγορα η ώρα πέρασε, con versos de Dionisis Kapsalis.
(Publicación original: 30 octubre 2010)
No hay comentarios:
Publicar un comentario